กลอนสุภาพ

  จำเรียงรักษ์อักษรผ่านกลอนกาพย์         เพราะซึ้งซาบรสกวีศรีสยาม

"สุนทรภู่"ครูกลอนกระฉ่อนนาม             ทั่วเขตคามใครอ่านซ่านอารมณ์

ทั้งแว่วหวานตาลหยดจนมดไต่               โอดอาลัยโศกเศร้าเคล้าทุกข์ถม

ไหลลดเลี้ยวทะเล้นล้อโลมลม                 พอกเพาะบ่มสั่งสอนแทรกซ้อนธรรม

เสริมคติชี้นำย้ำให้คิด                         เมื่อชีวิตตกยุคทุกข์กระหน่ำ

บอกสาเหตุเจตนาพาระกำ                     คนอ่านนำประยุกต์ใช้ได้ทุกครา

ยอดนิราศปราชญ์นิทานคนขานกล่าว          จินตกวีเรื่องราวจนกังขา

ไม่เคยพบไม่เคยเห็นเป็นบุญตา               กลับเกิดมาชี้ชัดปัจจุบัน

ซึ้งพระคุณครูกลอนที่สอนศิษย์               จึงอุทิศใจกายหมายมุ่งมั่น

สืบอักษรกลอนครูอยู่นิรันดร์               แพร่วงวรรณศาสตร์ศิลป์ทั่วถิ่นไทย

                                        

                                                ครูภาทิพ มิถุนายน ๒๕๔๘

ตัวอย่างบทประพันธ์ที่ควรจำ

กลอนสุภาพพึงจำมีกำหนด    กลอนหนึ่งบทสี่วรรคกรองอักษร

วรรคละแปดพยางค์นับศัพท์สุนทร อาจยิ่งหย่อนเจ็ดหรือเก้าเข้าหลักการ

ห้าแห่งคำคล้องจองต้องสัมผัส    สลับจัดรับรองส่งประสงค์สมาน

เสียงสูงต่ำต้องเรียงเยี่ยงโบราณ เป็นกลอนกานท์ครบครันฉันท์นี้เอย

                                         

                         ฐะปะนีย์ นาครทรรพ

                                              ม.ล.บุญเหลือ เทพสุวรรณ ประพันธ์

                                                                                          http://www.st.ac.th/bhatips/webthai/